بعد از تمرينات ورزشي چه بخوريم؟

مهم‌ترين نكته‌ اين است كه فكر نكنيم چون ورزش كرده‌ايم هرچه بخواهيم مي‌توانيم بخوريم. اكثر افراد پس از ورزش معمولاً بسيار گرسنه‌اند و همين احساس گرسنگي كافي است تا بيشتر از نيازشان بخورند.

هركسي مي‌داند ورزشكاران بايد براي تغذيه مناسب‌شان برنامه‌اي دقيق از نوع مواد غذايي و زمان وعده‌ها داشته باشند تا به اهداف تمرينات و عملكردشان برسند. ما تلاش مي‌كنيم 30 تا 60 دقيقه تمرينات را اكثر روزهاي هفته انجام دهيم. اما آيا واقعاً در آن چه قبل و بعد از ورزش‌مان مي‌خوريم نيز دقت مي‌كنيم؟ 

اگر ما برنامه‌ي غذايي  سالمي را رعايت كنيم و انرژي كافي دريافت كنيم تا سطح فعاليت و تمرينات خود را حفظ كنيم، ممكن است پاسخ گوي خوبي در برابر اشتهاي‌مان و ميزان انرژي مورد نيازمان باشيم و تجربه‌مان به ما مي‌گويد چه بايد قبل و بعد از تمرينات خورد. قانون كلي اينجاست: پيدا كنيم چه چيز براي ما به بهترين نحو پاسخگوست و آن‌را انجام دهيم.

ورزش هاي رزمي از نگاه اسلام بسياري از ورزش ها كه در اسلام به آن ها اهميت داده شده و يا شرط بندي بر آن ها جايز دانسته شده و يا از محدوده لهو، خارج محسوب شده اند، بدين جهت است كه رزمي بوده و توان رزمي مسلمين را بالا مي برند. از جمله اين ورزش ها، مي توان از سواركاري و تيراندازي و شنا نام برد؛ بنابر اين هر ورزشي كه توان رزمي مسلمانان را افزايش دهد- هر چند در آيات قرآني و يا روايات اسلامي، نامي از آن ها برده نشده باشد- از نظر اسلام، محبوب و مطلوب خواهد بود. كاراته، تكواندو، جودو، جوجوتسو، كوه نوردي، دفاع شخصي، دو و ميداني و آموزش هاي رزم تن به تن و سرنيزه، نيز مي توانند از قسم ورزش ها رزمي محسوب شوند. امروزه ارتش هاي بزرگ و نيرومند دنيا، به كماندوها و نيروهاي ويژه علميات هاي دشوار و خطرناك، اين ورزش ها را آموزش مي دهند. خداوند متعال، در قرآن كريم، رزمي بودن را ملاك براي مطلوبيت دانسته، مي فرمايد: "واعدّوا لهم ما استطعتم من قوّة من رباط الخيل؛ در برابر آن ها [دشمنان] آن چه توانايي داريد، از "نيرو" و "اسبان سواري" آماده و مهيا سازيد!" در اين جا آمادگي رزمي به طور كلي مورد تاكيد قرار گرفته و ذكر اسبان ورزيده به عنوان يك نمونه رزمي مربوط به زمان رسول خدا صلي الله عليه و اله است و موجب تخصيص نمي شود. امروزه مي توان به جاي اسب، ازتانك،هواپيما، هلي كوپتر و... نام برد. در اين جا توجه شما را به برخي از توصيه ها و تكنيك هاي رزمي كه در اسلام وارد شده است جلب مي كنم: 1- مقاوم بودن: يكي از رموز پيروزي در مبارزه، مقاوم بودن است. مقاومت، توان رزمي رزمنده را به گونه اي شگفت انگيز، افزايش مي دهد؛ بنابراين، شخص رزمي كار بايد مقاوم و صبور باشد، زود از ميدان در نرود، و از زيادي دشمنان و حريفان هراس به دل راه ندهد. خداوند متعال در قرآن كريم مي فرمايد: "ان يكن منكم عشرون صابرون يغلبوا ماتين، و ان يكن منكم ماة يغلبوا الفا من الّذين كفروا؛ اگر بيست نفر از شما [مردان با ايمان] صبور و پايدار باشيد، بر دويست نفر از دشمنان غالب خواهيد شد، و اگر صد نفر بوده، بر هزار نفر از كافران غلبه خواهيد كرد." حضرت علي عليه السلام نيز در جنگ جمل خطاب به فرزند خود، محمد حنفيه مي فرمايد: "تزول الجبال و لاتزل؛ كوه ها از جا كنده شوند، تو از جاي خود حركت مكن! [تو بايد در ميدان نبرد از كوه ها محكم تر و مقاوم تر بوده و فرار نكني]." 2- تضيف روحيه دشمن: يكي از عواملي كه مي تواند در پيروزي با شكست، نقش اساسي داشته باشد.

. اثبات وجود حضرت حجت(ع)

مرحوم آيت الله سيد ابوالحسن اصفهاني(ره) از آيات و مراجعي بود كه بي واسطه به فيض ملاقات حضرت مهدي، صاحب الزمان ارواحنا له الفداه مشرف شده بود. يكي از آن موارد، قضيه شگرفي است كه مرحوم شيخ محمد شريف رازي در جلد اول كتاب گنجينه دانشمندان نقل كرده است.
او مي نويسد:
علامه حاج سيد محمد حسن ميرجهاني طباطبايي، صاحب تأليفات مفيد كه از خواص اصحاب ايشان بودند حكايت كرده اند كه:
« يكي از علماي زيديه به نام سيد بحرالعلوم يمني وجود حضرت ولي عصر عليه السلام را انكار مي كرد و با علما و مراجع شيعه آن روز مكاتبه كرده و براي اثبات وجود و حيات آن حضرت برهان مي خواست و آقايان از كتب اخبار و تواريخ عامه و خاصه اقامه دليل مي كردند؛ ولي وي قانع نمي شد و مي گفت: من هم اين كتب را ديده ام.

علل كار در شرايط طبيعي و محيطها باز 

علت بيان اين مطلب جواب دادن به سوالات برخي افراد است كه  "چرا سمبكالاه‌كارها در بيرون از سالن و محيطهاي باز تمرين ميكنند؟"  و عده‌اي نيز با تفكر اشتباه علت و علل غير معقول براي اين كارها بيان ميدارند و هدف از بين بردن اين افكار است.
شرايط باز و محيط آزاد چند ويژگي براي تمرين ورزش رمي دارد كه در زير به بيان آنها خواهم پرداخت.  

يك رزميكار خوب كسي است كه در تمام شرايط آماده رزم باشد و با يك تغيير كوچك در محيط از تواناييهايش كاسته نشود.

يك رزميكار خوب كسي است كه در شرايط سخت محيطي (هواي سرد يا گرم، بارش برف يا باران، وزيدن باد و طوفان و...) بتواند از تمام توانش در رزم استفاده كند.

رزم به معناي جنگ است و حقيقتش تاكنون هيچ جنگ واقعيي را نديده‌ام كه داخل سالن انجام شود يا دو طرف جنگ بگويند مثلآ چون هوا سرد است برويم داخل سالن و كنار بخاري بجنگيم.

شرايط طبيعي و سخت نتنها باعث بالا بردن استقامت در فرد ميشود بلكه او را در مقابل ديگر سختيها چه در رزم و چه در زندگي روزمره مقاوم ميكند.

سمبكالاه براي بالا بردن استقامت سمبكالاه‌كاران از تمرينهاي سخت و آنهم در شرايط سخت استفاده كرده و ميكند تا به اين طريق ايستادگي در مقابل سختيها و مشكلات زندگي را علاوه بر رزم به هنرجو بياموزد. و اينست علت اصلي اينكه ورزشهاي اصيل رزمي در شرايط باز و در دريا و كوه و صحرا و جنگل و... آموزش داده ميشد. البته علاوه بر اينها رزمي كار بايد "هميشه" و در "تمام شرايط" آماده باشد و تا شرايط عوض يا كمي سخت شد  جا خالي نكند. (

فرم تكنيكي  

اكثر ورزشهاي رزمي شامل دو قسمت اجراي فرم و مبارزه هستند كه (اغلب) ميتوان گفت كاملآ مجزا از يكديگرند، به اين معنا كه فرد براي مبارزه از تمام (يا حداكثر و گاهي اوقات هيچ يك از) تكنيكهاي فرم در مبارزه استفاده نميكند و واضحتر بگويم كه تكنيكها و فرمهاي اجرايي وي هيچگونه عملكرد و كارايي در هدف اصلي رزم كه همان مبارزه است ندارد و فرد متكي به چند ضربه و گاهي شگردهاي مخصوصش ميشود.
(البته در مورد سبكهاي ديگر بصورت كلي مطلب بيان شده و اين مطلب نيز شامل تمام
ورزشها نميشود  و از آن، توهين به هيچ سبكي تلقي نشود)  

در سمبكالاه فرم تكنيك و استفاده عملي از تكنيك كاملآ با هم تلفيق شده‌اند، و در يك حركت هم فرم و هم كارايي در مبارزه رعايت شده و با اطمينان كامل ميگويم كه 100% حركات داراي بهترين فرم و كارايي در مبارزه است.

سرعت 

سرعت و عكس‌العمل سريع نيز در ورزشهاي رزمي يكي از فاكتورهاي مهم در مورزش رزمي بشمار ميرود، اما بايد ديد خود فرد بهتر است سريع باشد يا از ضربات سريع استفاده كند. مسلمآ بهتر است كه خود فرد سريع باشد و بهترين آنست كه فرد سريع و قوي در كنار سرعت، قدرت، دقت و استقامت خود از اصولي ترين حركات استفاده نمايد. اينكه بخواهيم از ضربات صرفآ سرعتي (به هر علتي از كسب امتياز گرفته تا غلبه بر حريف) در مبارزه استفاده كنيم صحيح نيست و انسان را محدود ميكند.
البته اين در برخي از ورزشها ديده ميشود كه فرد يك يا چند ضربه را آنقدر كار ميكند تا در همان چند ضربه مهارتهاي خودرا بالا ببرد و باصطلاح هر فرد شگردي داشته باشد كه بسيار غلط است و رزمي‌كار بايد تمامي فنون را بياموزد تا در هنگام لزوم از هر ضربه استفاده كند. البته اين مورد بيشتر بخاطر مسابقات و كسب امتياز است كه فرد چند ضربه سريع را ميآموزد و صرف اينكه بوسيله ضربهء بدون تاثير بر حريف بتواند امتياز كسب كند كافيست.  

در سمبكالاه اصل داشتن شگرد كاملآ بي معني است و هنرجو بايد تمامي ضربات و آموزشها را همگي بدون كم و كاست بطور كامل فرا بگيرد و فقط به چند حالت خاص اكتفا نكند. البته همانطور كه قبلآ گفته شد تنوع تكنيكي در سمبكالاه بسيار بالاست اما بدليل استفاده صحيح علمي و عملي از مكانيك ضربات و ملموس بودن كاربرد ضربات و.... جذابيت اين ورزش دوچندان شده و هنرجو هميشه براي يادگيري و تعليم اشتياق فراوان دارد.
در اينمورد نميتوان با عكس اين جذابيتها و سرعت عملي تكنيكها را نشان داد 

قدرت 

متداولترين موضوع در تمامي ورزشهاي رزمي قدرت است. اينكه قدرت را بنهايي استفاده كردم بدان علت است كه قدرت در ورزش رزمي مفاهيم خاصي دارد، مثلآ قدرت بدني مثل بلند كردن وزنه يا استقامت در مقابل حملات حريف...قدرت ضره براي نفوذ يا فقط اعملا قدرت يا هردو... و مثالهايي ديگر از اين قبيل كه باز در مواردي بستگي به وزن و شرايط فيزيكي بدن دارد.
توضيح و باز كردن اين مطالب وقت و زمان زيادي ميبرد چون هركدام از مفاهيم فوق در حالت و شرايط خاص بطريق متفاوتي از يكديگر بيان و اجرا ميشوند. مثلآ اگر يك ضربهء ديت عادي و ساده مستقيم را در نظر بگيريد با توجه به حريف و شرايط محيطي و شرايط فيزيكي خود بايد ببينيد ضربه شما چيست و چه اثري بايد روي حريف داشته‌باشد. آيا با ضربه ميخواهيد حريف بدون آسيب پرت شود، يا بدون پرت شدن ضربه مانند گلوله سربي در بدنش نفوذ كند و آسيب زيادي به او برساند يا تلفيقي از حالات گفته شده. (البته اين موارد را فقط بطور خلاصه و اجمالي بيان نمودم و تا همين مقدار نيز اكتفا ميكنم...در صورت ايجاد ابيهام و يا روشن شدن برخي حالات در قسمت نظرات سوال مطرح گردد)
شايد با عقل جور نباشد كه چطور حالت فوق ميتواند اتفاق بيافتد ولي همانطور كه گفته شد اين تنها گوشه‌اي از دنياي پر رمز و راز رزمي است كه فقط با تجربه و بصورت عملي بدست ميآيد.  

در سمبكالاه بدليل گستردگي از لحاظ تكنيكي و رعايت اصول علمي و عملي در حركات، تمامي حالات ممكنه در شرايط مختلف رعايت شده و در غالب تكنيكها گنجانده شده. سمبكالاه‌كار در طول دوره‌هاي تمرين متوجه ضربات و تكنيكهايي ميشود كه مشابه آنرا چندبار در رده‌هاي پايينتر ديده و با يك تفاوت كوچك فرم ظاهري در جاي ديگر دوباره آورده شده، اما اگر دقت كند متوجه ميشود با يك تغيير كوچك محرك ضيبه از قسمتي به قسمت ديگر جابجا ميشود يا... در كل نوع شروع، فرود، ايجاد و يا.... ضربه با تغيير كرده است.
از لحاظ تمرينات بدني در رشد عضلاني بدن نيز تمامي حالات در نظر گرفته شده‌اند. از بزرگترين  و مهمترين ماهيچه هاي بدن گرفته تا ماهيچه‌هاي ريز مچ دست، انگشتان، كمر، لگن و... كه تمامي اين عضلات، هماهنگ و بدون توقف در بدن رشد ميكنند.
در زير عكسهايي از بنيانگذار سمبكالاه استاد س.ا.ميريوسفي گنجانده شده.  

انعطاف پذيري 

در مورد انعطاف يك تفكر اشتباه در ميان مردم هست و آنهم اينكه مردم فكر ميكنند ورزش رزمي باعث انعطاف پذيري بدن ميشود و تمام رزمي كارها بدني انعطاف پذير دارند، كه كاملآ اشتباه است. حقيقت اينست كه ورزش رزمي بدن را خشك ميكند و از انعطاف بدن ميكاهد و چون يك رزمي‌كار بايد بدن منعطفي داشته باشد مجبور به گنجاندن حركات كششي براي انعطاف پذير شدن بدنش دارد. اين از ضروريات يك رزمي‌كار است، چه براي بالا بردن قدرت و سرعت در ضربات، چه براي خوش فرم شدن تكنيكها و چه براي بالا بردن استقامت بدن در مقابل حملات حريف.
البته بازهم يك اشتباه در برخي از ورزشهاي رزمي وجود دارد كه از انعطاف پذيري بدن تنها به پا باز يا همان ضربات 180 درجه آنهم فقط از يك سمت و با يك پا اكتفا ميكنند و از اعضاي بزرگتر و حساستر در مقابل صدمه مانند كمر و... صرفنظر ميكنند.


در سمبكالاه اين امر بخوبي رعايت شده و در غالب نرمشهايي اصولي به انعطاف كل بدن توجه خاصي شده و در امتحانات هر دوره نيز با توجه به رده هنرجو از انعطاف وي نيز امتحان بعمل ميآيد. نرمشها نيز بصورت دقيق و اصولي از انعطاف كمر و كشهاي پا گرفته تا حتي برخي از ماهيچه‌ها مانند ماهيچه‌هاي شكم تا در اثر نبود انعطاف و كار زياد منفعل نشود و رشد خود را از دست ندهد.

شكستن اجسام سخت 
 

 در تمام ورزشهاي رزمي شكستن اجسام سخت نشان دهنده و نمادي از قدرت و سرعت و مهارتهاي كلي رزمي بوده و هست، هرچند هم‌اكنون كم رنگ تر شده.
كسي كه ميخواهد بر يك جسم سخت نفوذ كند و آنرا بشكند علاوه بر راز و رمزها و نكاتي كه بايد بداند، بايد توان جسمي و مهارت بالايي در رزمي داشته باشد. فرد بايد نيرويي چندبرابر مقاومت جسم (با ايجاد شتاب و سرعت و قدرت مناسب) بر سطح جسم فرود آورد تا بتواند آنرا بشكند، علاوه بر اينها كنترل و دقت در فرود ضربه قبل و بعد از شكستن و خيلي از نكات اساسي و ريز ديگر وجود دارد كه نياز به شرح نميبينم.

 تاريخچه ورزش رزمي سمبكالاه

هنر رزمي سمبكالاه در سال ۱۳۵۹ و توسط سيد ابوطالب ميريوسفي بنيانگذاري شد. اين هنر رزمي آميزه‌اي از قدرت، سرعت، دقت و استقامت است. تكنيك‌هاي سمبكالاه از۱۲ سبك ورزشي و فنون مختص به خود تشكيل شده و با توجه به فنون مختص به خود و كار آمدي فنون ، زيبايي در حركات ، اتكا به اصول علمي و عملي ، برخورداري از سلامت جسم و روح و بهره گيري از شيوه هاي كهن رزمي توانسته در رديف كامل ترين ورزشهاي رزمي جهان قرار بگيرد و علاقه مندان زيادي را در سراسر كشور جذب كند ؛ بطوريكه با توجه به ناشناخته بودن اين ورزش حتي در ايران ،طبق آمار گيري جهاني در يكي از سايتهاي اينترنتي ، سايت اينترنتي سمبكالاه را جزو 8 سايت برتر ورزشهاي رزمي جهان قرار داده .

شعر هايي ازاستاد مير يوسفي

كسي گر نداند كه قدرت چراست /  چو فرشي به تالار خانان سراست

گفتم كه خودم شكسته ام از بت تر /  انداخته ام خودم زدنيا بر فر

گفتش كه شكستگي نه اينست اي خام /  آنگاه شكسته اي كه ام را پرپر

*****                                   

چوققنوس بايد پراتش زدن  /  وفتنه براميال دوشش زدن

ببايد كه مردن به زخم عدو  /  نمك چندازروبه زخمش زدن

نه عاشق همه راه رفتن بود  /  كه ماندن بود بوسه جايش زدن

روش مبارزه

1-اماده بودن بدن

2-تمركزفكر

3-ديد

4-دفاع

5-سرعت

6-كياب

7-رقص پا

8-ضربه زدن به نقاط حساس حريف (مبارزات واقعي)